Van de bovenverdieping naar beneden. Ik heb mijn studio opgeofferd voor mijn hond. En dat heb ik er graag voor over, dat moge duidelijk zijn.

Pr1mo wordt oud, correctie….Pr1mo is oud. Inmiddels is hij 13 1/2 jaar en dat is te merken. Al een aantal jaar heeft hij spondylose en staat wankel op zijn pootjes. Hij wordt steeds wankeler en wil niet vaak meer mee met een wandeling. Want om aan die wandeling te beginnen moet hij de trap af. We wonen in een drive-in woning en de woonkamer is boven. Op de begane grond heb ik mijn studio. Terug naar de trap…..hij heeft dus enorme moeite om die af te gaan. Tot een paar weken geleden kon ik hem nog wel mee lokken, met wat lekkere pasta of zo, maar inmiddels wil hij de kamer niet eens meer uit. Hij wil ook niet getild worden (beetje eigenwijze hond), hoewel dat ook geen makkie zou zijn, hij weegt nl. bijna 30 kg.

Hij kan dus zijn behoefte niet doen en dat is natuurlijk niet goed. Daarom hebben we besloten om beneden te gaan wonen. En daar is dus mijn studio, die nu inmiddels is veranderd in woonkamer. Gelukkig is dit mogelijk, het is een redelijke ruimte, niet zo groot als de bovenverdieping, maar het is goed te doen. De lounge set uit de tuin hebben we binnen gezet, tuintafel erbij, computer erop en we kunnen wonen. Helaas kan ik nu dus niet mijn studio gebruiken, maar dat is dan maar zo. Ik hoop dat Pr1mo zo nog een tijdje bij ons kan zijn, want hoewel ik heus wel weet dat hij geen 20 jaar oud zal worden wil ik hem nog niet missen. Zolang hij het naar zijn zin heeft bivakkeren wij lekker beneden.